Het verbouwen en herbestemmen van een monument leidt tot onverwachte ontwerpoplossingen. Het lijkt alsof de creativiteit van de ontwerpers meer wordt uitgedaagd in een beperkende maar zeer fascinerende context dan in het “vrije veld”. De grillige vormen van het gebouw staan in contrast met de zakelijke behoefte aan ruimte.
Dit biedt kansen tot allerlei poëtische ruimtelijke constellaties: mooie hoeken, onverwachte plekken en prachtige doorzichten. De “romantische” beelden uit het verleden zijn gecombineerd met hedendaags “design”. De behoefte om historisch belangrijke gebouwen te behouden heeft naast een nostalgisch ook een educatief motief. Het besef en zichtbaar maken dat alles voortkomt uit het verleden maakt ons bewust van de continuïteit van cultuur en daarmee van een van de grondslagen van een coherente samenleving. Het maakt ons ook bewust dat koesteren van dat wat reeds is, bijdraagt aan een mentaliteit die verkwisting veroordeelt en dat, zo handelend, onze aarde minder snel wordt uitgeput.
Binnen ons ontwerp, voor de renovatie en nieuwbouw van het Tabor College Werenfridus, is het in stand houden en terugbrengen naar het oorspronkelijke ontwerp, van het monumentale bouwdeel uit 1954 uitgangspunt. De overige bouwdelen zullen worden gesloopt. Dit biedt naar ons idee de beste mogelijkheden om het gevraagde onderwijsconcept in een moderne flexibele jas te passen.
Tussen het bestaande en nieuwe bouwdeel zal een nieuwe hoofdentree komen. Dit deel vormt tevens de verbinding tussen bestaand en nieuw. In ons voorstel wordt “het binnenhof” van het bouwdeel uit 1954 overdekt met glazen daken, waardoor het oorspronkelijke karakter van de ruimte behouden blijft. Deze afwisseling in het gebruik van het gebouw zorgt voor een blijvende enerverende kwaliteit. Dit bouwdeel is een belangrijk onderdeel van het “gemeentehuis”. Rondom dit “gemeentehuis” worden de leerhuizen gesitueerd, deels in het bouwdeel uit 1954 en grotendeels binnen een nieuwbouw volume. Het beschutte nieuwe plein is direct gesitueerd aan de fietsenstallingen en de nieuwe hoofdentree. De gymzalen staan op poten zodat hieronder ruimte is voor fietsen.
Het project is uitgewerkt tot definitief ontwerp en bouwaanvraag en zal door de uitvoerdende partijen verder worden uitgewerkt.
Het ontwerp is gerealiseerd in samenwerking met Roggeveen en Piso Architecten waarmee wij ook samen de esthetische begeleiding tijdens het engineeringstraject verzorgen.
De huidige toegang tot het terrein wordt geblokkeerd door het volume van de gymzalen. Door een compacter nieuwbouw volume te creëren is het mogelijk de toegangsweg om te vormen tot een laan langs het gebouw. Hiermee versterken wij de campusgedachte door de laan ook als verbinding tussen gebouw en (sport) terrein functioneert. In de huidige situatie wordt aan het begin van de toegangsweg geparkeerd. Door het parkeren te verplaatsen naar de kop van het sportveld wordt de toegangsweg verder verruimt en wordt het mogelijk om de verkeersstromen te scheiden.
De leerlingenstroom wordt gesplitst door aan de noord en aan de zuidkant een leerlingentree te situeren. De entree aan de Zuidzijde, De Keyzerstraat, is de hoofdentree voor de school. De entree aan de Noordzijde is tevens ten behoeve van de logistieke bevoorrading. De fietsen worden zoveel mogelijk uit het zicht geparkeerd onder het volume van de nieuwe gymzalen.
De huidige school is een tweelaagse school met kap op een verhoogde plint. Voor de nieuwbouw is gekozen om deze grotendeels ook in twee lagen te realiseren om aansluiting te houden met het bestaande gebouw en de directie omgeving. In de architectuur is er voor gekozen de nieuwbouw te geleden zodat de bestaande school samen met de nieuwbouw een ensemble vormt. Het ensemble is opgebouwd uit een hoofdstraat (centrale hal) met daar aangrenzend een overdekt plein (pauzeruimte) en park (buitenruimte) met daaromheen de leerhuizen.
Hieronder vindt u downloads die behoren bij het project.
