De locatie van het project Samaine ligt in het hart van de St. Jozefparochie te Deurne. Op deze
locatie - omsloten door de Beukenstraat, Keltenstraat, Esdoornstraat en Kloosterstraat – heeft in het
verleden een klooster gelegen. Het stedenbouwkundige plan voorziet naast de ontwikkeling van een
woonservicezone tevens in de ontwikkeling van een buurtpark om aan te sluiten op het reeds aanwezige
groen in de wijk. De grote bouwblokken in het plan zijn een verwijzing naar het voormalige klooster dat
nog in het collectieve geheugen van de bewoners van de wijk aanwezig is. Het stedenbouwkundige
plan laat zien dat de verschillende bouwblokken en de wijk vervlochten worden. Het gehele plan is
vormgegeven met diverse niveau’s van openbaarheid c.q. privacy. Er is voorzien in volledig openbare
buitenruimten, semi-openbare buitenruimten en prive-buitenruimten. Dit principe is een van de leidraden
geweest voor de verdere ontwikkeling van het plan.
Deze woonservicezone - bestaande uit 10 bouwblokken - kenmerkt zich door de variëteit in zowel functies als appartementtypen. Een woonservicezone is een gewone woonwijk waar allerlei zorg- en welzijndiensten binnen handbereik zijn. Het bevat een steunpunt (De Hoeksteen) van waaruit deze diensten worden verleend, aangepaste en aanpasbare woningen en een prettige, veilige woonomgeving. Dit betekent echter niet dat er een zorgvraag moet zijn om in de woonservicezone te kunnen wonen. Zowel jongeren, gezinnen als ouderen, met of zonder zorgvraag, kunnen hier hun (nieuwe) plek vinden. De zorg- en welzijnsvoorzieningen bieden bewoners een zorggarantie waar ze, met het oog op de toekomst, gebruik van kunnen maken.
Verdeeld over 10 bouwblokken vormen deze gebouwen in hun constellatie gezamenlijk een eenheid die een interactie aangaan met hun nieuw ontwikkelde omgeving. Om dit kracht bij te zetten is qua architectuur gekozen voor een sobere architectuurtaal met subtiele details. Deze subtiliteit brengt een ode aan de baksteenarchitectuur van de St. Jozefparochie om uiteindelijk in volledige harmonie te zijn met de omgeving.
Het grootste bouwblok, genaamd Fiane, is opgebouwd uit een variëteit aan zowel woningen als functies. Er zijn 82 appartementen gerealiseerd voor zowel de sociale huursector tot aan de duurdere koopsector en meerdere groepswoningen voor 2 verschillende zorginstellingen (GGZ en de Zorgboog). Het gehele complex is voorzien van afgesloten binnengalerijen die het mogelijk maken voor de bewoners om - zonder het complex te verlaten – naar het steunpunt te gaan. Fiane straalt een bepaalde chique uit die zich o.a. kenmerkt in de afwerking en gebruikte materialen van de algemene ruimten; zo zijn de entree’s en binnengalerijen voorzien van tapijt en houten lattenplafonds. De sfeer die ervaren zal worden bij de wandeling van de openbare ruimte naar de privé-ruimte stopt niet bij de hoofdentree. Eenmaal in het gebouw is met grote zorgvuldigheid deze sfeer doorgezet. De kleuren en materialisering van de entreehallen zijn volledig op elkaar afgestemd; hiermee is de harmonie van het exterieur doorgetrokken naar het interieur om uiteindelijk de wandeling van openbaar naar privé te complementeren. Exterieur en interieur vormen zo één wereld.
De diverse urban villa’s (Beltaine, Montaine en Calaine) vertonen in uiterlijke verschijningsvorm veel overeenkomsten. Functioneel is er echter een groot verschil. Bij Beltaine liggen de twee villa’s als individuele gebouwen gebroederlijk naast elkaar aan de rand van het buurtpark. Hierin zijn per villa 6 luxe appartementen gerealiseerd (2 per laag). Bij het ontwerpen van de urban villa’s is gestreefd naar een sequentie in zowel transparantie als openbaarheid van de ruimte.De primaire transparantie vanuit de Esdoornstraat naar het buurtpark manifesteert zicht doordat dat urban villa’s op enige afstand van elkaar zijn geplaatst. Om de eenheid van de twee individuele eenheden te waarborgen zijn op maaiveldniveau bergingen gesitueerd op een dergelijke wijze dat zij een patiotuin vormen voor de entree van het gebouw.
Een doorkijk vanuit de patiotuin waarborgt de secundaire transparantie naar het buurtpark. De patiotuin speelt tevens een belangrijke rol bij de sequentie in openbaarheid. Vanuit de openbare ruimte komt men allereerst in de patiotuin die gezien moet worden als semi-openbaar om vervolgens toegang te krijgen tot het gebouw (de privé-ruimte). Hiermee vormen de twee gebouwen in hun constellatie gezamenlijk een eenheid die een interactie aangaan met hun omgeving. Om dit kracht bij te zetten is qua architectuur gekozen voor een sobere architectuurtaal met subtiele details. De subtiliteit kenmerkt zich
in het metselwerk; door het toepassen van terugliggend vertikaal metselwerk ontstaan grote vertikale metselvlakken met een horizontaliteit door het ontbreken van de stootvoegen.
Bij Montaine zijn de twee villa’s gekoppeld door een verhoogde plint (ondergrondse parkeergarage). Hierin zijn per villa 9 kleine 3-kamer appartementen
gerealiseerd (3 per laag). Montaine onderscheidt zich van Beltaine - in verschiijningsvorm - door het gebruik van een andere metselsteen en een ander
metselverband. Ondanks deze verschillen is toch duidelijk dat beide complexen familie zijn van elkaar.
Hieronder vindt u downloads die behoren bij het project.