In Amsterdam aan de Weespertrekvaart is de Forensisch Psychiatrische Kliniek gerealiseerd. In het licht van de gedachte dat ook voor deze categorie patiënten er redenen zijn om de behandelinstelling te situeren in de nabijheid van het reguliere sociale leven, is juist voor deze locatie gekozen. Niet ver weg van de stad in een bosrijke omgeving maar anderzijds ook niet te manifest te midden van een complexe, compacte woonbuurt.
In deze zorgvuldige afstemming van contact naar buiten, is heel bewust gekozen voor een ligging van de woonafdelingen aan de zijde van de Weespertrekvaart. De individuele patiëntenkamers kijken uit op de buitenomgeving. Het is echter niet zo dat de kamers direct en dicht op de openbare weg uitzien. Een eerste blik vanuit het raam valt op een "tussentuin" waarna vervolgens het hoofd zijwaarts geheven wordt in de richting van de openbare weg. De woonkamers van de afdelingen daarentegen, liggen aan een grote binnentuin, die dient voor sport- en recreatieactiviteiten. Naast de drie afdelingen van 8 patiënten van de KIB telt de kliniek analoog aan de behandelfilosofie twee zeer gesloten afdelingen voor samen 12 patiënten, vier gesloten afdelingen voor samen 32 patiënten en een half gesloten afdeling voor 8 patiënten. In de zeer gesloten afdeling is de controle op de bewoners het grootst en de vrijheid het meest gering. De intensieve afdeling heeft een eigen buitenruimte. Alle ruimten liggen gelijkvloers zodat noodzakelijke manoeuvres met obstinate bewoners optimaal uitgevoerd kunnen worden. Dit is minder noodzakelijk in de gesloten afdelingen waar een half verdiept niveau is vormgegeven zodat er een aangename geleding van de ruimte ontstaat. De personeelpost op de afdeling ligt als een spin in het web en de situering van de ruimten en de gangen is zo, dat er een heel duidelijk overzicht is op de afdeling. De halfgesloten afdeling is aan de andere zijde van de kliniek gesitueerd en heeft direct uitzicht op het ingangsgebied van de kliniek en ziet uit op het kantorenpark dat naast de FPK in aanbouw is. Aan deze zijde van het gebouw liggen tevens twee resocialisatie-appartementen met een zelfstandige uitgang naar buiten. Uiteindelijk bestaat er nog de mogelijkheid om poliklinisch begeleid te worden in de dagbehandeling van de kliniek. Alle recreatieve- en educatieve voorzieningen liggen centraal met buitenterrassen naar de beide binnentuinen toe, en dicht bij de entree, waar de portiersloge zeer strategisch met zicht op alle ingangen en op het kruispunt van alle belangrijke gangen is gelegen. De psychomotorische voorzieningen, voor exogene exploitatie van buitenaf gecontroleerd bereikbaar, en de arbeidstherapie liggen bij elkaar, tegenover de afdelingen aan de andere zijde van het binnenterrein. De wandeling er naar toe reminisceert de gang van huis naar het werk of de sporthal. De behandelaars zelf posteren zich temidden van de patiëntenafdelingen op de verdieping boven de intensive-care. De medische afdeling ligt geheel autonoom, zeer centraal, op de tweede verdieping. Alle bedrijfsondersteunende voorzieningen, de civiele- en technische diensten op de begane grond en het management op de verdieping zijn direct naast de entree gesitueerd. Hoofdzakelijk zijn het de gebouwen die de binnenterreinen omhullen. Er is ambitie om een goede woonsfeer te creëren, terwijl daarnaast de veiligheid van het personeel en die van de buitenwereld gegarandeerd moet zijn. De gevels, juist die vanuit het binnenterrein goed zichtbaar zijn, tonen een aangenaam "straatbeeld". Het gebouw is zodanig geleed dat ondanks zijn grote afmeting er een schaal ontstaat die refereert aan de menselijke maten. Het toont, vooral bij het ingangsgebied, maar ook aan de randen van de binnentuinen, door haar plaatselijke overkragingen, een aangename overgang van buiten naar binnen. De materialisering is sober, maar mooi. Een gevel van betonsteen in verschillende afmetingen, ingestrooid met schelpen uit de Waddenzee met daarin opgenomen, enigszins ruwe betonnen elementen, met hier en daar een met hout bekleed object. Het ware aardig als het gehele complex straks enigszins het beeld oproept van een klein ingegoten dorp. Het zou recht doen aan de intentie van de stichting om de toekomstige bewoners van de FPK en de KIB met respect tegemoet te treden en te ontvangen in een omgeving die menselijk en zakelijk is toegeschreven op deze specifieke psychiatrische patiënten.
Hieronder vindt u downloads die behoren bij het project.
-pierre.jpg "Pierre van Neer")
