Het Ronald McDonald Huis in Maastricht is 20 jaar geleden geopend en destijds ontworpen door één van de toenmalige directeuren van Architecten aan de Maas, Jaap Dulfer. Door de kwetsbare doelgroep en de locatie midden op het ziekenhuisterrein van het MUMC+ was dit geen eenvoudige opgave.
In een Ronald McDonald Huis kunnen ouders, broertjes en zusjes logeren van zieke kinderen die worden behandeld in het ziekenhuis. Als je ziek bent, wil je je ouders het liefst zo dicht mogelijk bij je hebben. En natuurlijk wil je als ouder je zieke kindje geen minuut alleen laten. Dankzij Ronald McDonald Huizen zijn ouders altijd binnen een paar minuten bij hun kind in het ziekenhuis. Een veilig gevoel. Ook broertjes en zusjes zijn welkom in een Ronald McDonald Huis. Gezinnen die logeren in een van de Ronald McDonald Huizen voelen zich er al gauw thuis. Even ontspannen voor de tv of in een gemakkelijke stoel, koken, slapen, lezen. Het is eigenlijk net als thuis. Naast een eigen kamer kan het gezin gebruikmaken van een gemeenschappelijke woonkamer en keuken. En in veel gevallen zelfs van een tuin. Het Ronald McDonald Huis is veel meer dan een dak boven het hoofd. Ouders in het Huis ondervinden vaak veel steun aan elkaar.
Het Ronald Mc Donald Huis was gepland op een bescheiden locatie aan de Dr. Tanslaan, direct naast het AZM, ingesloten door verschillende ziekenhuisgebouwen van deels zes lagen hoog. Een locatie die je niet direct associeert met huiselijkheid. Zodoende was het een grote uitdaging om op deze locatie toch een verblijf voor de familieleden van de zieke kinderen te ontwerpen, een plek die niet direct geassocieerd wordt met een ziekenhuis omgeving, maar een plek die warmte en geborgenheid en afleiding zou bieden.
Jaap Dulfer heeft een gebouw ontworpen dat zijn eigen intieme ruimten maakt, door het programma op een ruimtelijke wijze met veel visuele verbindingen te organiseren en door eigenlijk twee! gevels te maken. Het dakterras op het zuiden aan de Dr. Tanslaan is een ruimte tussen de twee gevels. De grote hoge ziekenhuisgebouwen zijn hier niet meer voelbaar, het terras is een verstilde plek in grootschalige omgeving. De hotelkamers zijn niet ontsloten via een voor hotels typische en donkere anonieme middengang. Alle kamers zijn enkelzijdig ontsloten en is er een verkeersruimte gemaakt met veel daglicht, speelse vides en plekjes waar geplande of spontane ontmoetingen kunnen plaatsvinden. Het verblijf hier gaat gepaard met veel emoties, bewoners hebben steun aan elkaar. De grote woonkeuken en woonkamer zijn belangrijk om elkaar te leren kennen, gesprekken te voeren of juist te ontspannen. Tot slot is er nog de "geheime" tuin, een tuin die vanaf de buitenkant niet zichtbaar is en die je ook niet verwacht op deze plek. Een plek waar men kan samen zijn of waar juist de stilte opgezocht kan worden. Het Ronald McDonald Huis is een oase van rust, het biedt aan een ieder de ruimte om het verblijf op een eigen wijze door te brengen.
Hieronder vindt u downloads die behoren bij het project.
